Det er i år eitt hundrad år sidan stortingsvedtaket um at Oslo skulde få att det gamle, norske namnet sitt. Me høgtidar detta storhendet med ei rad stykke som tek fyre seg vinna attum namneskiftet, nokre målfolk frå hovudstaden, og motkultur i eit målleite.
Av anna tilfang denne venda kann de lesa sannsoga um ordet ordskifte, fylgja med på snunaden i målet hans Jon Fosse, vitrast um tyngdlegging i lånord på norsk, hugsa etter kva norrøna hadde — og hev? — å segja for norsk målreising, og trøyast med skaldskap og felespel og ymist anna.
Innehald
- Vasyl’ Symonenko — Thorgeir Holm: Ei menneskja er du 1
- Ole Jakob Totland: Stein Rokkan, motkulturane og målreisingi 2
- Sverre Stausland: Knud Knudsen og upphavet åt ordet ordskifte 48
- Thorgeir Holm: Ponnokakumål 72
- Gustav Indrebø: Arbeidet for å få bytt um namnet «Kristiania» med «Oslo» 73
- Oskar Braaten: Dømd! 81
- Jens Lindberg: Elverumsokning overfalt av fanatiske «tronjæmmere» 85
- Sverre Stausland, Maria Evjen og Luca Lukas: Tyngd på fyrsta stavingi i lånord 89
- Ole Jakob Totland: Den sigilde snunaden i skriftene til Jon Fosse 103
- Eivind Ødegård: Å spela seg upp 120
- Severin Eskeland: Målstrevaren Åsta Hansteen, og eit «festlegt» minne 123
- Aasta Hansteen: Visa um harpa 132
- Kristin Fridtun: Landsmålet er ei harpa 134
- Thorgeir Holm: Fornmålet i målreisingi 137
- Ole Jakob Totland: Linor millom norsk og færøysk målreising 185
- Janus Djurhuus — Ivar Orgland: Til prost V.U. Hammershaimb 200
- Sverre Stausland: Fyresegner fyre ordkløyving i norsk 201
